Tebessüm Kahvehanesi

-İnsan yalnız kalınca daha da mahzunlaşır, neden bilir misin evlat ?

-Neden Muhsin amca ?

-Ölümü de yalnız karşılayacağını bilir de ondan, o yüzden öyle kolay değildir yalnız kalmak. Bak bana, hanımı kaybettiğim günden beri yatağa her girişimde tenim buz kesilir, sanırsın kanım çekilir..

Acılarını sindirircesine derin bir nefes aldı, sonra da ince belli bardağından büyük bir yudum alarak yavaşça koydu tavla masasının yanına.

-Ben artık yavaştan kaçayım evlat, kumrularım evde tek kalınca içime sinmiyor.

-Zaten yüzünü gören cennetlik be Muhsin amcam, vallahi kırılıyorum bak, azıcık daha oturuver, kaçmıyor ya kumrular.

-Yok evladım, başka zaman daha uzun otururum, gideyim şimdi.

-Peki madem, özletme ama kendini, biliyorsun sonra bizimkiler Muhsin amcanın koltuğunun altına bir türlü koyamadın şu tavlayı diye alay ediyorlar benimle.

Kaz ayakları satır satır olmuş gözleriyle sıcak bir gülümseme yerleştirdi yüzüne, olur evlat dedi, özletmem korkma. Eşşek kadar olmama rağmen yanaklarımı sıkıverdi her zamanki gibi. Eline aldığı gazetesiyle kiremit rengi paltosuna sıkıca sarılarak ağır ağır uzaklaştı benden. Nedendir bilmem, daha bir tatlıydı bu seferki muhabbetimiz.

... ... ...

Birkaç gün geçti geçmedi, Muhsin amcamızı toprağa verdik, tebessüm kahvehanesi ilk kez tebessüm edemiyordu o gün, oturduğumuz tavla masasına baktım uzunca bir süre, oturmaya gücüm yoktu, hiçbir zaman da olmayacaktı muhtemelen, yaşıtlarımdan daha çok itimat ettiğim, beni torunu gibi gören adam öylece ayrılmıştı benden, beni ve kumrularını bırakıp gitmişti. Meğer bir sonun habercisiymiş oynadığımız tavla, karşılıklı son çay içişimiz, son muhabbetlerimizmiş. Ettiği nasihatler bir veda konuşmasıymış bana. İçim kan ağlıyor belki ama bir şeyi adım gibi biliyorum. Muhsin amca hiç olamadığı kadar huzurlu. O artık rahat uyuyor, hissedebiliyorum. İnsan sevdiğinin yanındayken, mezarda bile olsa rahat uyur değil mi ?

Saldım kumruları Üsküdar'dan aşağı

Dudaklarım arasında söndü sönecek bir cigara

Caddedeki sevgililere dalar gider gözlerim

Belki derim içimden

Belki bir gün bana da nasip olur

İçimi saran bir sevda hasreti

Bir Tahir ile Zühre etmez belki ama

Muhsin ile Münevver gibi severim

Olmaz mı ?

Muhsin İle Münevver gibi sevdalarınız olsun hayatta, sağlıcakla kalın...